నా సింగరేణి.

 ఒకప్పుడు 1,15,000 మందితో కళకళ లాడే నా సింగరేణి ఈ రోజు 65,000 మందితో నీరసించిపోతోంది. మన రాష్ట్రం లోనే నిరక్షరాస్యులకి ఎక్కువ ఉద్యోగాలిచ్చే ఏకైక సంస్థ ఈ రోజు, యూనియన్ల కారణంగా నాశనం అయిపోతోంది. సింగరేణి లో యూనియన్లకి ఎన్నికలు పెట్టి, యాజమాన్యం తన ఇష్టం వచ్చిన రీతిలో ప్రవర్తిస్తోంది. అది యాజమాన్యం తప్పు కాదు. ఎందుకంటే యజమాని ఎప్పుడూ తక్కువ పెట్టుబడితో ఎక్కువ లాభాలు రావాలని చూస్తాడు. అది ప్రభుత్వ యాజమాన్య మైనా కావచ్చు, ప్రైవేటు అయినా కావచ్చు. ఇక్కడ మనం మాట్లాడుకోవలసింది కార్మిక సంఘాల గురించి.

ఎన్నికలు లేక ముందు ప్రతి యూనియన్ పట్టు గురించి కార్మికుడి పక్షాన నిలిచేవి. ఎందుకంటే అప్పుడు వాటికి కావలసింది కార్మికుల్లో పట్టు. అది ఏ యూనియన్ కైతే ఎక్కువ ఉందొ వాళ్ళు అంత పైరవీ లు చేసుకోవచ్చు. అందుకోసం వాళ్ళు చేసే పోరాటాలు ఎంతో కొంత కార్మికుడికి ఉపయోగపడేవి. అప్పుడు యాజమాన్యానికి కూడా ఇన్ని యూనియన్లని మేనేజ్ చెయ్యడం కష్టమయ్యేది. ఇప్పుడు ఒక్కడ్ని మేనేజ్ చేస్తే సరిపోతుంది. ఒక్కొక్కసారి ఒక్కో యూనియన్ వస్తోంది. కాబట్టి వాళ్ళు కూడా దీపం ఉండగానే ఇల్లు చక్కపెట్టుకోవాలని యాజమాన్యానికి తొత్తులుగా వ్యవహరిస్తున్నారు. 

1990 లలో ఒకసారి మణుగూరులో నక్సలైట్స్ ఒక పోస్టర్ వేసారు. అందులో ఒక ఇంగ్లీష్ దొర నాలుగు కుక్కలని  గొలుసులులతో పట్టుకొని ఉంటాడు. ఆ నాలుగు కుక్కలు మా నాలుగు యూనియన్లన్నట్టు చూపించారు. అది అప్పుడూ, ఇప్పుడూ కూడా కరెక్టే. కుక్క కూడా అందరూ వేసిన బిస్కెట్స్ తినదు. మా నాయకులు అంతకంటే ఘోరం. మీరు రాజకీయనాయకులు, అధికారుల సంపాదన మాత్రమే చూసివుంటారు, ఒక్క సారి ఈ యూనియన్ నాయకుల సంపాదన చూస్తే కళ్ళు తిరుగుతాయి.

మా సింగరేణి పరిస్థితి ఎంత ఘోరంగా తయారయ్యిదంటే డోజర్లు అద్దెకు తీసుకోవడానికి టెండర్ పిలిచింది. వై.ఎస్.ఆర్. పుణ్యమా అని, ఇప్పటికే సగం పైన పనులు కాంట్రాక్టర్స్ నడుపుతున్నారు. అసలు వాళ్ళు వేసే రేట్స్ ఎట్టిపరిస్థితుల్లోను వర్క్ అవుట్ అవ్వవు. అయినా వాళ్ళు చేస్తున్నారు. అంటే వాళ్ళ ఆస్తులు అమ్ముకొనివచ్చి మా సింగరేణి కి సేవ చేస్తున్నారు. ఈ విషయాలు అన్నీ మా దగ్గర పనిచేసే బదిలీ ఫిల్లెర్ కి కూడా తెలుసు. టెక్నాలజీ వాడద్దు అని ఎవరూ అనరు. కానీ ఆ పనిని మా కంపెనీ వర్కర్ తో చేయించవచ్చు. ఇక్కడ మా వర్కర్స్ తప్పు కూడా ఉంది.

ఎలాగంటే, పూర్వం మా సింగరేణిలో గవర్నమెంట్ డిపార్ట్మెంట్స్   అయిన N.S.Canals, అలాగే A.P. Minor Irrigation Corp వాళ్ళు, వాళ్ళ మెషినరీ తో వర్క్స్ చేసారు. వాళ్ళ రేట్స్ మా వాళ్ళు చేస్తే అయ్యే రేట్ కంటే కూడా తక్కువ అయ్యేది. అప్పుడు మా జీతాలు చాలా ఎక్కువ, అలా చూసుకున్నా వాళ్ళది తక్కువే అయ్యేది. మా వాళ్ళు ప్రతి చిన్న రిపేర్ కి బ్రేక్ డౌన్ పెట్టేవారు. వాళ్ళని భయపెట్టో, బ్రతిమిలాడో దారికి తేవచ్చు. ఎందుకంటే మా వర్కర్స్ లో చదువు లేని వాళ్ళు ఎక్కువ. వాళ్ళని యూనియన్ వాళ్ళు రెచ్చ గొట్టి చెడగోట్టేవాళ్ళు. కానీ చాప కిందకి నీళ్ళు వస్తున్నాయి అంటే ఎవరైనా సరిగ్గా పనిచేస్తారు. అది యూనియన్ వాళ్ళు చెయ్యాలి. కానీ అలా చేయరు. పూర్వం మా సింగరేణిలో రాజకీయ ప్రమేయం ఉండేది కాదు. కానీ ఈ మద్యన ప్రతి పనిలోను రాజకీయ జోక్యం పెరిగిపోయింది. 

మా కంపెనీకి MD మారినప్పుడల్లా లాభ నష్టాలు మారుతూ ఉంటాయి. ఒక MD టైములో లాభం వస్తే, ఇంకో MD టైములో నష్టం వస్తుంది. అక్కడ పని చేసేది అదే వర్కర్. మారిందల్లా యజమాని. అంటే అక్కడ తప్పు ఎవరిది? ప్రతి ఒక్కడు సింగరేణిలో సమ్మెలేక్కువ అంటారు. కొంతవరకు అది రైట్ కావచ్చు. కానీ ఇక్కడ ఒక విషయం మనం గమనించాలి. మా వర్కర్ పని చేసే పరిస్థితి వేరు. ఇక్కడ పని భారం ఎక్కువ ఉంటుంది. అసలు గని లోకి దిగి రావడమే చాలా కష్టం. అంతా లోతులో కెళ్ళి పని చేసి వచ్చేసరికి ఎవరికైనా కొంత చికాకు ఉంటుంది. అటువంటి టైములో అతనిని ఏమైనా అంటే వెంటనే తిరగబడతాడు. అక్కడ మనమున్నా అలాగే ప్రవర్తిస్తాము. అక్కడ అధికారికి ఓపిక ఎక్కువ ఉండాలి. మనకవసరమేంటి అంటే కుదరదు. అందరం ఒక చోట చేసేటప్పుడు, అందులోను మన క్రింద పని చేసే వ్యక్తి మనస్తత్వాన్ని మనం అర్థం చేసుకోవాలి. మా సింగరేణి చేసిన ఇంకో తెలివైన పని ఏమిటంటే వెల్ఫేర్ ఆఫీసర్స్ మా కంపెనీ వాళ్ళే ఉంటారు. వాళ్ళు మేనేజ్మెంట్ వైపే ఉంటారు, కానీ వర్కర్ వైపు ఉండరు. గవర్నమెంట్ లేబర్ ఆఫీసర్స్ మా కంపెనీ జోలికి రారు.

నాకు హిందీ సరిగ్గా రాదు. ఒక సామెత తెలుగు అర్థం చెబుతాను. శత్రువు ఎలాగు శత్రువే, మిత్రుడు మాత్రం ఏమి తక్కువ చేసాడు అనే అర్థం వస్తుంది. అలాగ మేనేజ్మెంట్ ఎలాగు వర్కర్ తరుపున ఉండడు, కనీసం ఇప్పటికైనా యూనియన్లు వర్కర్ గురించి ఆలోచిస్తే మిగిలిన ఈ 65,000 మందైనా ఉంటారు. లేకపోతే రేపటినుండి అన్నీ అద్దేకే తీసుకుంటారు. అప్పుడు మీకే నష్టం. అసలు కార్మికుడనే వాడు ఉంటేనే కదా మిమ్మల్ని మేనేజ్మెంట్ మేపేది. లేకపోతే మీరుకూడా ఇంటి దారి చూసుకోవలసిందే. అయినా మీకు పెద్ద నష్టం ఉండదనుకోండి. కావలసినంత ఇప్పటికే సంపాదిన్చేసారు. అయినా ఇంకా వచ్చేది ఆగిపోతుంది కదా.